Panie Przewodniczący, panie Burmistrzu, wysoka Rado, szanowni państwo!
Wiesław to ostatni z rodu farmaceutów w linii męskiej rodziny Fusków . Wnuk powstańca styczniowego – Wilhelma, syn wybitnego działacza patriotycznego – Witolda. Urodził się 27 kwietnia 1912 roku w Bieczu.
Dorastał w atmosferze skautowskiej ideologii oraz patriotyzmu domu rodzinnego. W wieku 10 lat rozpoczął naukę w gimnazjum; początkowo u Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem, a następnie w gimnazjum w Gorlicach. W tym okresie wstąpił do I Męskiej Drużyny Harcerskiej im. K. Pułaskiego założonej przez Ojca. Należał do Starszoharcerskiej Gromady „Ogniwo”. W harcerstwie przeszedł wszystkie stopnie od młodzika do podharcmistrza. Hołdował hasłom Filareckiego związku „Elsów”. W roku 1932 podjął studia farmaceutyczne na Uniwersytecie w Poznaniu przy Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Dyplom magistra farmacji otrzymał w czerwcu 1938 r. Po studiach farmaceutycznych został skierowany na jednoroczny kurs Szkoły Podchorążych w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie.
Po ukończeniu kursu w stopniu kaprala podchorążego został odkomenderowany do Kadry Zapasowej 5 Szpitala Okręgowego w Krakowie z przydziałem do apteki. Tam zastał Go wybuch II wojny światowej. Od tego momentu zaczęła się jego wojenna tułaczka. Najpierw ewakuacja na wschód w kierunku Stanisławowa, przejście na Węgry- internowanie w obozie Kisbodak, a następnie ucieczka do Francji pod rozkazy gen. Władysława Sikorskiego. W 1940 roku przebywa na kursie w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Combourg. Stamtąd zostaje odkomenderowany do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Jego szlak bojowy prowadził przez Syrię, Palestynę, Egipt, Irak, Libię, gdzie przez 114 dni brał udział w obronie twierdzy Tobruk.
Brał udział w kampanii włoskiej, obejmując odpowiedzialne stanowisko oficera do spraw zaopatrzenia sanitarnego II Korpusu, liczącego 140 tyś. żołnierzy . Gdy skończyła się wojna, mimo intratnych propozycji wybrał powrót do Polski, do rodzinnego Biecza. Do kraju powrócił w 1947 roku wraz z włoską żoną Delią i córką Stefanią. Powrót do kraju nie spełnił oczekiwanych nadziei, gnębiony przez ówczesne władze miał przeciw sobie cały aparat władzy komunistycznej. Przeżył czasy zdejmowania symboli religijnych oraz nacjonalizację w styczniu 1951 r. Pozbawiony prawa prowadzenia rodzinnej apteki , pracował w różnych aptekach województwa rzeszowskiego. W życiorysie Wiesława Fuska nie można pominąć działalności malarskiej i pisarskiej. Był artystą, znanym i wysoko cenionym malarzem- akwarelistą, utalentowanym pisarzem – autorem bestselleru „Przez piaski pustyń ”powstałego na kanwie dziennika, który prowadził w czasie wojennej tułaczki. Po przejściu na emeryturę, poświęcił się przede wszystkim malarstwu oraz historii rodu.
Zmarł w wieku 99 lat, 3 września 2011 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Bieczu, żegnany przez rodzinę, władze , harcerzy i bieczan. Za zasługi wojenne został odznaczony przez Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie: Krzyżem Złotym Virtuti Militari, Krzyżem Czynu Bojowego, Medalem Wojska; odznaczeniami brytyjskich sił zbrojnych, Gwiazdą Afryki, Gwiazdą Włoch, oraz polskim odznaczeniem wojennym: Medalem Za Wojnę Obronną,
Otrzymał również cywilne odznaczenie państwowe; srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami. Ostatnim aktem uhonorowania czynu wojennego pułkownika rezerwy Wiesława Fuska jest dyplom otrzymany z rąk prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, w 2001 r., w 60. Rocznicę obrony twierdzy Tobruk. Czcząc dzisiaj pamięć wybitnych mężów Ziemi Bieckiej – Wilhelma, Witolda i Wiesława Fusków, którzy wnieśli swój wielki wkład w budowę podstaw Niepodległej , oddajemy im hołd ,pozostając w przekonaniu ,że ich patriotyzm, praca społeczna nigdy nie zostaną zapomniane i będą wzorem dla przyszłych pokoleń.
Panie Przewodniczący, panie Burmistrzu, wysoka Rado, szanowni państwo!
Wiesław to ostatni z rodu farmaceutów w linii męskiej rodziny Fusków . Wnuk powstańca styczniowego – Wilhelma, syn wybitnego działacza patriotycznego – Witolda. Urodził się 27 kwietnia 1912 roku w Bieczu. Dorastał w atmosferze skautowskiej ideologii oraz patriotyzmu domu rodzinnego. W wieku 10 lat rozpoczął naukę w gimnazjum; początkowo u Jezuitów w Bąkowicach pod Chyrowem, a następnie w gimnazjum w Gorlicach. W tym okresie wstąpił do I Męskiej Drużyny Harcerskiej im. K. Pułaskiego założonej przez Ojca. Należał do Starszoharcerskiej Gromady „Ogniwo”. W harcerstwie przeszedł wszystkie stopnie od młodzika do podharcmistrza. Hołdował hasłom Filareckiego związku „Elsów”. W roku 1932 podjął studia farmaceutyczne na Uniwersytecie w Poznaniu przy Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Dyplom magistra farmacji otrzymał w czerwcu 1938 r. Po studiach farmaceutycznych został skierowany na jednoroczny kurs Szkoły Podchorążych w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie.
Po ukończeniu kursu w stopniu kaprala podchorążego został odkomenderowany do Kadry Zapasowej 5 Szpitala Okręgowego w Krakowie z przydziałem do apteki. Tam zastał Go wybuch II wojny światowej. Od tego momentu zaczęła się jego wojenna tułaczka. Najpierw ewakuacja na wschód w kierunku Stanisławowa, przejście na Węgry- internowanie w obozie Kisbodak, a następnie ucieczka do Francji pod rozkazy gen. Władysława Sikorskiego. W 1940 roku przebywa na kursie w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Combourg. Stamtąd zostaje odkomenderowany do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Jego szlak bojowy prowadził przez Syrię, Palestynę, Egipt, Irak, Libię, gdzie przez 114 dni brał udział w obronie twierdzy Tobruk.
Brał udział w kampanii włoskiej, obejmując odpowiedzialne stanowisko oficera do spraw zaopatrzenia sanitarnego II Korpusu, liczącego 140 tyś. żołnierzy. Gdy skończyła się wojna, mimo intratnych propozycji wybrał powrót do Polski, do rodzinnego Biecza. Do kraju powrócił w 1947 roku wraz z włoską żoną Delią i córką Stefanią. Powrót do kraju nie spełnił oczekiwanych nadziei, gnębiony przez ówczesne władze miał przeciw sobie cały aparat władzy komunistycznej. Przeżył czasy zdejmowania symboli religijnych oraz nacjonalizację w styczniu 1951 r. Pozbawiony prawa prowadzenia rodzinnej apteki , pracował w różnych aptekach województwa rzeszowskiego. W życiorysie Wiesława Fuska nie można pominąć działalności malarskiej i pisarskiej. Był artystą, znanym i wysoko cenionym malarzem- akwarelistą, utalentowanym pisarzem – autorem bestselleru „Przez piaski pustyń ”powstałego na kanwie dziennika, który prowadził w czasie wojennej tułaczki. Po przejściu na emeryturę, poświęcił się przede wszystkim malarstwu oraz historii rodu.
Zmarł w wieku 99 lat, 3 września 2011 r. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Bieczu, żegnany przez rodzinę, władze , harcerzy i bieczan. Za zasługi wojenne został odznaczony przez Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie: Krzyżem Złotym Virtuti Militari, Krzyżem Czynu Bojowego, Medalem Wojska; odznaczeniami brytyjskich sił zbrojnych, Gwiazdą Afryki, Gwiazdą Włoch, oraz polskim odznaczeniem wojennym: Medalem Za Wojnę Obronną, Otrzymał również cywilne odznaczenie państwowe; srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami. Ostatnim aktem uhonorowania czynu wojennego pułkownika rezerwy Wiesława Fuska jest dyplom otrzymany z rąk prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego, w 2001 r., w 60. Rocznicę obrony twierdzy Tobruk
.
Czcząc dzisiaj pamięć wybitnych mężów Ziemi Bieckiej – Wilhelma, Witolda i Wiesława Fusków, którzy wnieśli swój wielki wkład w budowę podstaw Niepodległej, oddajemy im hołd ,pozostając w przekonaniu ,że ich patriotyzm, praca społeczna nigdy nie zostaną zapomniane i będą wzorem dla przyszłych pokoleń.
